زندگى امام کاظم (ع )
پس از امام صادق (علیه السلام ) مقام امامت به پسرش ابوالحسن امام موسى بن جعفر (علیهماالسلام ) (یعنى امام کاظم (علیه السلام ) ) رسید، او سزاوار امامت بود چرا که داراى همه جهات کمال و فضایل بود و پدرش امام صادق (علیه السلام ) به امامت او تصریح نمود و نیز اشاراتى در این باره کرد.
امام کاظم (علیه السلام ) در روستاى ((اَبواء)) (بین مکّه و مدینه ) در سال 128 هجرى (شنبه ، هفتم ماه صفر) دیده به جهان گشود و در بغداد در زندان ((سندى بن شاهک ))درششم ماه رجب سال 183هجرى  ،درسن 55 سالگى از دنیارفت .
مادرش به نام ((حَمیده بربریّه )) اُمّ ولد بود. و مدّت امامت و جانشینى او از پدرش 35 سال به طول انجامید. کُنیه او ابا ابراهیم ، ابوالحسن و اباعلى بود و به عنوان ((عبدالصّالح )) شهرت داشت و نیز از القاب مشهور او ((کاظم )) است .

فرزندان امام باقر (ع )
امام باقر (علیه السلام ) داراى هفت فرزند بود که عبارتند از:
1 - ابوعبداللّه جعفر بن محمّد (امام صادق (علیه السلام ) ).
2 - عبداللّه (مادر این دو ((اُمّ فروه )) دختر قاسم بن محمّد بن ابى بکر است ).
3 - ابراهیم .
4 - عبیداللّه (این دو در زمان کودکى از دنیا رفتند، مادرشان ((اُمّ حکیم )) دختر اسید بن مغیره ، ثَقَفى است ).
5 و 6 - على و زینب که مادرشان ، امّ ولد بود.
7 - اُم سَلَمه . که مادرش ، امّ ولد بود.
و در باره هیچیک از فرزندان امام باقر (علیه السلام ) کسى اعتقاد به امامت نداشته ، جز در مورد جعفر بن محمد (امام صادق (علیه السلام ) ).
ضمنا باید توجّه داشت که عبداللّه برادر امام صادق (علیه السلام ) به فضایل و نیکى شهرت داشت .

گفتارى از بزرگان در شاءن امام باقر (ع )
1 - ((عبداللّه بن عطاء مکّى )) مى گوید:((دانشمندان و بزرگان علم را ندیده ام که پیش ‍ هیچ کس کوچکتر از آن جلوه کنند که در نزد امام باقر (علیه السلام ) آنگونه جلوه مى کنند)). 
و من خودم ((حکم بن عیینه )) را دیدم که با آن مقام ارجمندى که در نزد مردم داشت ، همانند کودکى که در مقابل معلمش بنشیند، در حضور امام باقر (علیه السلام ) مى نشست .
2 - ((جابر بن یزید جُعْفى )) (که از اصحاب بزرگ امام باقر (علیه السلام ) بود) وقتى که مطلبى را از آن حضرت نقل مى کرد، تعبیرش چنین بود:
((حَدَّثَنِى وَصِىُّ الاَْوْصِیاءِ وَوارِثُ عُلُومِ الاَْنْبِیاءِ مُحَمَّدَ بْنِ عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ عَلَیهِمُالسّلامُ)).
((وصىّ اوصیا و وارث دانشهاى پیامبران ، محمّد بن على بن حسین (علیهم السلام ) براى من حدیث کرد)).

دلایل امامت امام باقر (ع )
1 - در وصیّت امیرمؤ منان على (علیه السلام ) به فرزندانش ، نام امام باقر (علیه السلام ) آمده و به او سفارش شده است .
2 - مطابق روایات (که یک نمونه آن در جریان جابر، ذکر شد) رسول خدا( صلّى اللّه علیه و آله و سلّم ) نام او راذکر کرده و به عنوان ((باقرالعلوم )) (شکافنده علوم ) یاد نموده است .
3 - در ((حدیث لَوْح )) مطابق نقل علماى شیعه ، آمده است که جبرئیل آن را از بهشت به حضور رسول خدا (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم ) آورد و رسول خدا (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم ) آن را به فاطمه - سلامُ اللّه عَلَیْها - داد و در آن ((لَوْح )) نام همه دوازده امام (علیهم السلام ) نوشته شده است و در آن نام ((محمّد بن على )) (امام باقر) به عنوان امام بعد از پدرش ، خاطرنشان شده است . 
4 - نیز از علماى شیعه نقل شده است که خداوند ((نامه مهر شده ))اى که داراى دوازده مهر بود، براى رسول خدا (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم ) فرستاد و به پیامبر (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم ) فرمان داد که آن را به امیرمؤ منان على (علیه السلام ) بسپارد و به او دستور دهد که اولین مهر آن را بشکند و طبق دستورهاى آن عمل کند و هنگام مرگش ‍ آن را به فرزندنش حسن (علیه السلام ) بسپارد و به او دستور دهد مهر دوّم را بشکند و به دستورات آن عمل کند و هنگام مرگش آن را به برادرش حسین (علیه السلام ) بدهد و به او دستور دهد که مهر سوّم را بشکند و به دستورات آن عمل نماید و هنگام مرگش ‍ آن را به پسرش علىّ بن حسین (علیهماالسلام ) بسپارد و به او دستور دهد که مهر چهارم را بشکند و به دستورات آن عمل نماید و هنگام مرگش آن را به پسرش ((محمّد بن على )) امام باقر (علیه السلام ) بسپارد و به ترتیب مذکور به او دستور دهد که هنگام مرگش آن را به پسرش بسپارد تا به آخرین امام برسد.
5 - روایات بسیارى از امیرمؤ منان و امام حسن و امام حسین و امام سجّاد (علیهم السلام ) نقل شده است که به امامت امام باقر (علیه السلام ) بعد از پدرش صراحت دارد.
6 - و روایات بسیارى را سایر راویان در فضایل آن حضرت نقل کرده اند که ذکر آنها به طول مى انجامد و در این کتاب که بنایش بر اختصار است ، به همین مقدار مذکور که بیانگر معانى همان روایات است ، کفایت مى شود.
مدّت امامت امام باقر (علیه السلام ) و عهده دارى و خلافت آن حضرت بر شؤ ون مردم بعد از پدرش نوزده سال ادامه یافت .

ابلاغ سلام پیامبر (ص ) به امام باقر (ع )
امام باقر (علیه السلام ) به سال 57 هجرى (سوم صفر یا آغاز ماه رجب ) در مدینه متولّد شد و به سال 114 هجرى (هفتم ذیحجّه ) در سنّ 57 سالگى در مدینه از دنیا رفت .
نسبت او، هم از ناحیه پدر و هم از ناحیه مادر به هاشم (جدّ دوّم رسول خدا( صلّى اللّه علیه و آله و سلّم ) مى رسد و هم از دوطرف به امیرمؤ منان على (علیه السلام ) مى رسد (زیرا مادرش ((اُمّ عبداللّه )) دختر امام حسن مجتبى (علیه السلام ) بود) پس او هم هاشمى است و هم علوى . قبر شریفش در بقیع (واقع در مدینه ) مى باشد.
امام صادق (علیه السلام ) مى گوید: پدرم فرمود: نزد جابر بن عبداللّه انصارى (صحابى بزرگ ) رفتم سلام کردم و او جواب سلام مرا داد و سپس گفت :((تو کیستى ؟)) (این در وقتى بود که جابر نابینا شده بود) گفتم :((محمّد بن علىّ بن حسین هستم )).
گفت : پسر جان ! نزدیک بیا، نزدیک او رفتم ، دستم را بوسید و سپس خم شد که پایم را ببوسد من کنار رفتم و نگذاشتم . سپس گفت :((رسول خدا (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم ) به تو سلام رساند)).
گفتم :((سلام و رحمت و برکات خدا بر رسول خدا (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم ) باد، او چگونه به من سلام رساند؟!)).
جابر گفت :((روزى به حضور رسول خدا (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم ) رفتم ، به من فرمود: اى جابر! شاید تو زنده بمانى تا با مردى از فرزندان من ملاقات کنى که محمّد بن على نام دارد)).
((یَهِبُ اللّهُ لَهُ النُّورَ وَالْحِکْمَةَ فَاقْرَاءْهُ مِنِّى السَّلامُ؛ خداوند نور و حکمت به او ببخشد، سلام مرا به او ابلاغ کن )).