صابران چه کسانى هستند؟ 
(و بشر الصابرین الذین اذا اصابتهم مصیبة قالوا انا لله و انا الیه راجعون ) در این باره صابران را دوباره نام برد تا اولا بشارتشان دهد و ثانیا راه صبر را و اینکه چه صبرى ، صبر جمیل است یادشان دهد، و ثالثا آن علت واقعى که صبر را بر آدمى واجب مى سازد بیان کند، و آن این است که ما ملک خدائیم و مالک حق دارد هر گونه تصرفى در ملک خود بکند، و رابعا پاداش عموم صابران را که عبارت است از درود خدا و رحمت و راه یافتن ، معرفى نماید.
لذا رسول گرامى خود را دستور میدهد: نخست ایشان را بشارت دهد، ولى متعلق بشارت را ذکر نمیکند، تا با همین ذکر نکردن به عظمت آن اشاره کرده باشد و بفهماند: همینکه این بشارت از ناحیه خداست ، جز خیر و جمیل نیست ، و این خیر و جمیل را رب العزه ضمانت کرده است .
و سپس بیان میکند: که صابران کیانند؟ آنهایند که هنگام مصیبت چنین و چنان میگویند.

معنى ربّ (مالک مدبر) 
(الحمد لله رب العالمین ، الرحمن الرحیم ، مالک یوم الدین )...، بیشتر اساتید قرائت خوانده اند (ملک یوم الدین )، اما کلمه (رب ) معناى این کلمه مالکى است که امر مملوک خود را تدبیر کند، پس معناى مالک در کلمه (رب ) خوابیده ، و ملک نزد ما اهل اجتماع و در ظرف اجتماع ، یک نوع اختصاص مخصوص است . که بخاطر آن اختصاص ، چیزى قائم به چیزى دیگر مى شود، و لازمه آن صحت تصرفات است ، و صحت تصرفات قائم به کسى مى شود که مالک آن چیز است ، وقتى مى گوئیم : فلان متاع ملک من است ، معنایش این است که آن متاع یک نوع قیامى بوجود من دارد، اگر من باشم مى توانم در آن تصرف کنم ، ولى اگر من نباشم دیگرى نمى تواند در آن تصرف کند.

شعر منتشر نشده‏اى از حضرت امام خمینى (س)

انتظار فرج از نیمه خرداد کشم

از غم دوست در این میکده فریاد کشم

دادرسى نیست که در هجر رخش داد کشم

داد و بیداد که در محفل ما رندى نیست

که برش شکوه برم داد ز بیداد کشم

شادیم داد غمم داد و جفا داد و وفا

با صفا منت آن را که به من داد کشم

عاشم عاشق روى تو نه چیز دگرى

بار هجران و وصالت‏به دل شاد کشم

مُردم از زندگى بى تو که با من هستى

طرفه سرى است که باید بر استاد کشم

سالها مى‏گذرد حادثه‏ها مى آید

انتظار فرج از نیمه خرداد کشم

جز به او دلمشغول نکرده اند
قال الصادق علیه السلام : (طَلَبْتُ حُبَّ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ فَوَجَدْتُهُ فِى بُغْضِ أَهْلِ الْمَعَاصِى ).
امام صادق علیه السلام فرمود: دوستى خداى عزّوجلّ را جُستم آن را در دشمنى با گنهکاران یافتم .
ال الصادق علیه السلام : (إِذَا تَخَلَّى الْمُؤْمِنُ مِنَ الدُّنْیَا سَمَا وَ وَجَدَ حَلَاوَةَ حُبِّ اللَّهِ وَ کَانَ عِنْدَ أَهْلِ الدُّنْیَا کَأَنَّهُ قَدْ خُولِطَ وَ إِنَّمَا خَالَطَ الْقَوْمَ حَلَاوَةُ حُبِّ اللَّهِ فَلَمْ یَشْتَغِلُوا بِغَیْرِهِ ).
هرگاه مؤ من از دنیا کنار بکشد بلند مرتبه گردد و شیرینى محبت خدا را دریابد و نزد دنیاپرستان چون دیوانه جلوه نماید، در صورتى که شیرینى محبت خدا با آنها در آمیخته است و از این رو، جز به او، دل مشغول نکرده اند.⁽

کسانى که خداوند دوستشان دارد
خداوند متعال در قرآن کریم مى فرماید:
O (در راه خدا انفاق کنید و خود را به دست خود به هلاکت نیفکنید و نیکى کنید که خداوند نیکوکاران را دوست دارد).بقره : 195 .
O (... همانا خداوند توبه کنندگان را دوست دارد و پاکان را (نیز) دوست دارد).بقره : 222 .
O (آرى کسى که به پیمان خود وفا کند و پرهیزگارى پیشه نماید، (خدا او را دوست مى دارد؛ زیرا) خداوند پرهیزگاران را دوست دارد).آل عمران : 76 .
O (چه بسیار پیامبرانى که مردان الهى فراوانى به همراه آنان جنگ کردند، آنها هیچ گاه در برابر آنچه در راه خدا به آنان مى رسید، سست و ناتوان نشدند (و تن به تسلیم ندادند)؛ و خداوند استقامت کنندگان را دوست دارد).آل عمران : 146 .
O (به (برکت ) رحمت الهى ، در برابر آنان مردم نرم (و مهربان ) شدى ؛ اگر تندخو وسخت دل مى بودى از اطراف تو، پراکنده مى شدند. پس آنها را ببخش و برایشان آمرزشبخواه و در کارها با ایشان مشورت کن ، امّا هنگامى که تصمیم گرفتى ، (قاطع باش و)بر خداى توکّل کن که خدا توکّل کنندگان را دوست دارد).آل عمران : 159.
O (آنها بسیار به سخنان تو گوش مى دهند تا آن را تکذیب کنند؛ مال حرام فراوان مى خورند؛ پس اگر نزد تو آمدند، در میان آنان داورى کن ، یا (اگر صلاح دانستى ) آنها را به حال خود واگذار. و اگر از آنان صرف نظر کنى ، به تو هیچ زیانى نمى رساند؛ و اگر میان آنها داورى کنى ، با عدالت داورى کن ، که خدا عادلان را دوست دارد).مائده : 42 .
O (... خداوند پرهیزگاران را دوست دارد).توبه : 4 .
O (هرگز در آن (مسجد به عبادت ) نایست !. آن مسجدى که از روز نخست بر پایه تقوا بنا شده ، شایسته تر است که در آن (به عبادت ) بایستى ؛ در آن مردانى هستند که دوست مى دارند پاکیزه باشند؛ و خداوند پاکیزگان را دوست دارد).توبة : 108.
O (خداوند کسانى را دوست مى دارد که در راه او پیکار مى کنند، گویى بنایى آهنین اند).سوره صفّ: آیه 4 .