آنان که زکات نمى دهند خائن و مشرکند
مردى از رسول خدا (صلى الله علیه وآله ) پرسید یا رسول الله خداوند متعال مى فرماید: و ویل المشرکین الذین لایوتون الزکاة و هم بالاخرة کافرون و اى بر مشرکین که زکاة نمى پردازند و نسبت به آخرت اعتقاد ندارند یعنى چه ؟ مشرکین که مسلمان نیستند تا زکاة بدهند، چگونه ترک زکات دلیل بر کفر مى شود؟
حضرت فمرود: درست است که خداوند مشرکین و کفار را به خاطر ندادن زکات مورد خشم قرار نمى دهد. آیا نشنیدى (آیه قرآن را) که مى فرماید: فویل للمصلین ، الذین هم عن صلوتهم ساهون الذین هم یراؤ ن و ینعون الماعون و اى بر نمازگزاران که در نماز از یاد خدا رفتند، آنان که در عباداتشان ریا مى کنند و از ضروریات زندگى و زکات منع مى نمایند.
از امام صادق (علیه السلام ) روایت شده : ماعون یعنى زکات مال و نیز در درالمنثور از طریق اهل سنت آمده است ماعون زکات واجب مى باشد.
سپس رسول معظم اسلام (صلى الله علیه وآله ) فرمودند: به خدایى که جان محمد (صلى الله علیه وآله ) در قبضه قدرت اوست هیچ فردى به خدا خیانت نمى کند در زکات مالش مگر آنکه به خدا مشرک شده ثم و الذین نفس محمد (صلى الله علیه وآله ) بیده ما خان الله احد شیئا من زکات ماله الا مشرک بالله
در این روایت رسول خدا (صلى الله علیه وآله ) فرمود: کسى که زکات نمى دهد مشرک است و ندادن زکات را در حد خیانت به خدا و شرک دانسته است . چه سرنوشتى دردناک تر براى مانع الزکاة ، از اینکه به گمان مسلمان بودن و مسلمان مردن باشد، سرانجام مشرک محشور گردد.
بنابراین کسانى که در نماز به یاد خدا نیستند و در برآوردن نیازمندیهاى جامعه بویژه همسایگانشان مضایقه مى کنند و از پرداخت زکات شانه خالى مى نمایند مورد ملامت قرار گرفته اند و خدا با کلمه واى (ویل ) آنان را مذمت نموده است .
اینان با اینکه نعمت هاى فراوان خداوند بهره مند مى شوند ولى حق آن را اداء نمى کنند و سپاسگزار نیستند، چه خیانتى از این بزرگتر که به بخشنده نعمت (ولى النعمه ) خود روا مى دارند؟
آرى ثروت و امکانات زیاد در صورتى که در راه خدا انفاق نشود. مفسده انگیز است و مجازات الهى را به دنبال دارد. گاه ثروت فراوان براى افراد و دولتها وسیله آزمایش آنهاست که اگر از بوته آزمایش مردود و معیوب در آینده ، قطعا کیفر الهى ؛ در انتظار آنان خواهد بود.
